Zapomnieliśmy, że jesteśmy ciągle w 1wszej ławce, w szkolnej ławie... Codziennie wychodzimy i codziennie są nowi nauczyciele życia, prymusi w osiąganiu swojego idealnego wizerunku. Wychodzimy codziennie, łudzimy się, że będzie lepiej... Ale zapomnieliśmy o 1wszej ławie. Zapomnieliśmy, że dyplom czeka na nas na końcu Łudząc się, że jesteśmy już kimś.... upadamy. Zapominając to - przegrywamy.