Zamykam oczy. Unoszę się w przestworzach. Mogę dotknąć nieba, lecz znów uwięziona w klatce twoich słów obijam się i w mgnieniu oka spadam na dół. Pytasz: "Chcesz uciec ode mnie ? Przecież tak cię kocham". A ja zostaje, bo przecież tak mnie kochasz. I mam tylko cichą nadzieję, że kiedyś przestaniesz.