wszystko jest tak odlegle , dalekie i nieznane . nawet droga z pracy nie jest ta sama chociaż od lat przechodzę nią każdego dnia .
uśmiech starej , dobrej sąsiadki nie jest taki sam . nawet moja kanapa , kubek kawy czy ulubiona książka ..
nic już tak nie cieszy .
nic nie jest takie samo , jednak nic się nie zmieniło .
może to we mnie coś się zmieniło .
może to ja powoli zamieram , wszystko tak dobrze znane przestaje cieszyć .
wszystko staje się takie nieobecne , niedostępne .
takie nie moje .
patrze w lustro i widzę obce oczy .
te już nie są takie żywe .
widzę tylko wyblakłe , pozbawione życia źrenice .
i usta .
dziwnie obce .
dłonie , takie zimne .
szorstkie .
nie moje .
nawet znajoma blizna nad okiem nie jest już taka moja .
rytm serca , nie jest moim rytmem .
a każdy oddech nie jest moim oddechem .
czy coś jeszcze znajomego we mnie zostało ?