W moich dłoniach zwiędła róża.
Jako przypomnienie martwej już miłości.
Sine usta zapomniały już smaku pocałunków.
Suche płuca, nie pamiętają powiewu wiatru wolności.
Zimne już serce, przypomina o odległych marzeniach młodości,nigdy nie spełnionych.
Strzaskana głową nie potrafi znaleźć powodu, by dalej żyć.
A jednak. Ta pusta skorupa nadal istnieje.
Nieprzytomnym spojrzeniem lustruje tęczowy świat.