W takim wypadku, ta myśl jest jak najbardziej trafna ;)

Ogólnie ta myśl to morał zasłyszanej historii, więc może opowiem od początku.
Pewien chłopak (nazwę go tu D) zakochał się w swojej przyjaciółce (M). D robił wszystko, żeby zyskać jej uczucie, jednak M ciągle traktowała go jak przyjaciela. Po 3 latach przyjaźni D stwierdził, że M nigdy się w nim nie zakocha. Robił wszystko, żeby się odkochać, jednak mieli wspólnych znajomych, więc często się widywali. Jednak D poznał drugą dziewczynę i się zakochał (tym razem z wzajemnością). Teraz D i M nie czują już tego napięcia, które było wtedy, bo oboje nie czują do siebie nic poza przyjaźnią. Więc receptą na starą miłość jest nowa miłość :>

Hm... Samo słowo "zastąpić" zdaje się być nieodpowiednie, zważywszy na to, że w teorii mówimy o miłości, jaka jest podobno "jedyna" więc jej zastąpienie jest niemalże awykonalne. Ponadto niby jak napisałaś - można zrobić, skoro ta wcześniejsza polega na wzdychaniu do zdjęć i dwóch słów ukochanego, który nigdy jakoś specjalnie nie wykazał zainteresowania tzn. osobniki nie stworzyły choć czasowej "pary".

Może nie wyraziłam się jasno. Stara miłość to nie np. małżeństwo, które trzeba zastąpić, tylko bardzo silne uczucie, ale (niestety) nieodwzajemnione. Jedynym rozwiązaniem, żeby takiego się pozbyć jest znalezienie nowej miłości.

Dokładniej? Jakim kosztem?