01.04.2009r.. złapałem Ją za rękę i tak od tamtej pory szliśmy razem, w ciągłym biegu, wpatrzeni w siebie, tak zakochani. Byłem gotów oddać życie za Nią, robiłem wszystko by nie cierpiała, starałem się.. Naprawdę się starałem. To co szybko się zaczyna, zazwyczaj szybko się kończy - tak było i tym razem. Rok później, byłem dla niej zwykłym kolegom. A ja? Ja wciąż czekam. Czekam na jej powrót, umieram z tęsknoty. Minęło 5? 6? miesięcy.. nawet nie liczę dni spędzonych samotnie. Po prostu czekam. Kocham Cię Skarbie.. Tak bardzo.
Czekam..

[myśl dodana.. nie mam pojęcia, zbyt dużego cierpienia może? chyba..]