po jednej stronie są problemy, a po drugiej źródło rozwiązania - nie potrafię dopasować rozwiązania do problemu. czy racja jest jedna? odbija się w lustrach światopoglądów i ma dziwny grymas na twarzy. nie pamiętam dokładnie nazw uczuć. być może jestem ślepa, albo też nie mam powiek, w każdym razie wyciągam ręce, by spotkać podporę i lecę w przepaść. już wiem, dlaczego ludzie trzymają się za ręce.. zmażę szminkę wierzchem dłoni i pójdę spać.