Nie posiadała niczego na własność. Świat odebrał jej wszystko- od pieniędzy po uczucia. Rozdała swoje życie na pchlim targu... Myślała, że jeśli poświęci się dla innych, to otrzyma coś w zamian. Łudziła się, że ludzie, których spotkała na swojej drodze byli uczciwi.
Bezinteresowność to nie choroba, nie bójmy się okazać jej innym...
2 June 2010, 08:50
Codziennie powinniśmy zauważać, że bezinteresowność choć nie oczekuje niczego w zamian zawsze zostaje nagradzana, nawet z najmniej oczekiwanej strony. Świetna myśl.
31 May 2010, 15:05
cudowne przesłanie...
powinniśmy iść za głosem serca-kiedy mamy ochotę komuś pomóc-pomagajmy, nie licząc na nagrodę...pozdrawiam Izuś:)
30 May 2010, 19:34
Bezinteresowność staje się niestety deficytem w dzisiejszych czasach ...
Pozdrawiam :-)
30 May 2010, 18:37
Bezinteresowność powinna być wynoszona z domu...tylko kto ma jej uczyć?...skoro większość ludzi za wszystko oczekuje zapłaty....Pozdrawiam Izo:)
30 May 2010, 18:34
Dokładnie. A chcąc ofiarować coś komuś nie możemy praktycznie nigdy liczyć na to, że się coś zwróci, a wieczne poświęcenie wśród świata zawiści niszczy dobro ukryte w każdym z nas. Nawet w diable...
Dziękuję Wam kochani:*
30 May 2010, 18:32
Bezinteresowności powinni uczyć w szkołach jak matematyki - obowiązkowo...
30 May 2010, 18:23
ktoś kiedyś powiedział. że życie poświęcone innym ma sens ... pozdrawiam Izo :)