"- Nie jestem w tobie zakochana, Harry, ani ty we mnie. Ale potrzebuję ciebie, tak jak ty mnie potrzebujesz. Potrzebujesz mnie teraz, w tej chwili, bo jesteś zrozpaczony i trzeba ci pchnięcia, które wtrąciłoby cię do wody i przywróciło życie. Potrzebujesz mnie, żeby nauczyć się tańczyć, śmiać się i żyć. Ja natomiast potrzebuję ciebie, nie dzisiaj, później, do czegoś również niezmiernie ważnego i pięknego. Kiedy już będziesz we mnie zakochany, dam ci mój ostatni rozkaz. I ty go spełnisz, a to będzie dobre dla ciebie i dla mnie."- H. Hesse.
Ludzie, których spotykamy w życiu, są tylko po to, abyśmy stali się tymi, którymi mamy się stać, a przez to, że musimy kształtować się nieustannie, musimy pozbywać się z naszego otoczenia ludzi, którzy już spełnili swoją rolę. Wszyscy ludzie muszą ciągle oddziaływać na siebie nawzajem. Czy więc ciągłe podejmowanie próby "ulepszenia" siebie poprzez innych ludzi jest naszym celem życiowym? O nie! Nie możemy kształtować się do śmierci. W pewnym momencie życia trzeba powiedzieć: taki chcę być, przy tobie ukochana!