Z tym zgadzam się w pełni... Wiem wszak, że zagłębianie się w ten temat nie ma sensu. Wciąż to jednak robię i zawsze zataczam koło.
Pewność jest mi obca. Powinna być każdemu, wolałabym jednak być pewna przynajmniej rzeczywistości. W innej sytuacji, większość rzewkłaby: "to nie normalne!". A co jest normalne? Na pewno nie to wszystko.
Nigdy nie dowiesz się co jest prawdą, a co tylko złudzeniem.

nie wiem
ale myślę podobnie
:)

chyba tak
nie kończy się i nie zaczyna

takjak sen i jawa
gdy nie zaśniesz przez dłuższy czas (bez dragów oczywiście) dzień zacznie zlewać się z nocą, a sen zacznie wplatać się w jawę, wtedy naprawdę trudno to odróźnić...

i dobrze być świadomym co się dzieje by nie sfiksować...

takie tam
co ja ci będe mówił
przeciez to wiesz

ja też nie wiem...

tak mi się jakoś skojarzyło
też z frommem i "zerwać okowy iluzji"

bo jedyne co mamy to wiara
a rzeczywistość - nie wiadomo gdzie się zaczyna, a gdzie kończy ta iluzja
a może nigdzie się nie kończy i nigdzie nie zaczyna...

nawet ładnie marysiu
może nawet ładniej

choć nie wiem do końca

najgroźniejszą rzeczywistością jest wiara, która trzyma nas w okowach iluzji

raczej na granicy