Myślę o tych wszystkich popieprzonych rzeczach, które kiedyś mnie poruszyły.
Czy to one definiują kim jestem?
O ukochanych filmowych scenach, gdy miałam ochotę wejść w ekran i przeżyć to samo. O cytatach, które przypominają mi się, gdy leżę w wannie i próbuję się zrelaksować albo gdy patrzę na spadające jesienne liście. Historie, o których chcę zapomnieć, ale przypominam sobie w najmniej oczywistych momentach. O muzyce, słowach o brudnej miłości, która dla mnie jest najczystsza, o słowach ludzi, którzy odeszli, o widokach, obrazach, spojrzeniach, o wszystkim, co sprawiło, że po mojej skórze przeszedł dreszcz.