Musimy już teraz pracować na dobre wspomnienia, ryzykować i popełnać blędy, by na starość móc usiąść w bujanym fotelu, śmiać się, opowiadając innym o swoim życiu tak ciekawie, jakby to była jedna z najlepszych opowieści na świecie. A na koniec zamknąć oczy i szepnąć w myślach: "niczego nie żaluję".