KOLORY ISTNIENIA

Rozpacz zbudowana jest
Z kolorowych szkiełek
Każde pękniecie
To niespełnione marzenia
Wyśmiane pragnienia

Smutek jest blady
I jednolity
Lśniący od łez
Niczym tafla jeziora
Odbija promienie nadziei
Tworząc delikatną poświatę

Za to rozpacz lśni
Paletą stu barw
Niczym stara prostytutka
Mocno wymalowana
By zakryć czas
I obwieszona ozdobami
Żałosna
I jakże wzruszająca
W swej nadziei