Kiedy zgasło światło którym Ty byłeś...
Gdy następnego dnia budząc sie ujrzałam ciemnośc....
Wszystko znikło...
Biały sufit...
Kwiatek na meblach....
Wszystko znikło bo Ciebie nie ma....
Cały świat pokryła czarna tafa mroku...
I kiedy chciałam wstać z łóżka i zaświecić światło...
Okazało sie ze nie ma nic...
Bo Ciebie zabrakło....
I błądząć w tej ciemności szukając po omacku jakiegoś ratunku...
Spotkałam Ciebie....
Jak zawsze uśmiechnięty teraz byłeś smutny...
Zapytałam dlaczego??!
Odpowiedziała mi cisza....
Wtedy Ty podałeś mi ręke...
I wszystko było już dobrze...
Ciemność zniknęła...
Zniknął mrok, strach....
Zostałeś Ty i ja....
I wtedy chciałeś coś powiedzieć...
I znowu wszystko zniszczyłam...
Niestety to był tylko sen...
A ja głupia sie obudziłam....