matko jak ja przez to przebrnąłem

No ale jak to powiedział kiedyś Kaczmarski:"Tłumacz no się teraz, poeto, że nie miałeś na myśli tego, tylko coś innego."

Bóg jest wszechwiedzący ale czyż prawdą nie jest to, że czasami Wszechmogący spełniając nasze prośby próbuje nam pokazać czego tak naprawdę nam brak, a co jest tylko naszym kaprysem. Wtedy okazuje się, że choć mamy to co "chcieliśmy" jesteśmy nieszczęśliwi... Bóg uczy nas w ten sposób co On oczekuje od nas.
A i jeszcze można to zrozumieć w inny sposób. Otóż, gdy prosimy Boga, np. o śmiałość do ludzi, o odwagę, wtedy może się okazać, że nagle będziemy cały czas w otoczeniu ludzi. I wcale od razu nie będziemy śmiali do ludzi... Wtedy te sytuacje będą dla nas przez pewien czas uciążliwe, będą powodowały nieszczęście. Ale to wszystko ma na celu zrobić z nas ludzi odważnych, śmiałych.
Mój cytat nie miał na celu podważać wszechwiedzy bożej... Miał pokazać jak bardzo MY jesteśmy czasami ograniczeni... zamknięci w barierach własnego umysłu...

Nie rozumiem o co innym chodzi, mnie się ta myśl bardzo podoba c:
Prawdą jest to co napisałeś/łaś, ale przecież Bóg jest wszechwiedzący, nie?

Tzw. "boska wszechwiedza" niweluje znaczenie myśli tego pokroju, w zasadzie wszystkich, ot doktryna wiary.

akurat to zaczerpnąłeś z nauk ezoterycznych, to w zasadzie plagiat, i jeszcze dopowiem, że Bóg ponoć wie wszystko i jest wszechmogący, więc wszystko tu się kupy nie czyma.