I gdy myślisz, że już wszystko straciłeś, pozostaje ta cholerna nadzieja, która nie pozwala nam się poddawać. Podnosi nas z upadku i karze biec dalej przed siebie.
Nie wiem gdzie, ale biegnę. Może los pozwoli mi uciec z tego labiryntu wspomnień i pozwoli odnaleźć to co najcenniejsze.
Biegnę po własne szczęście.