I była nadzieja, że czas spędzimy razem.
Że porozmawiamy jak nam tam w tym świecie.
Że wszystko tak magiczne przed będzie magiczne w trakcie.
Nie będzie niezręcznych pytań.
Niezręcznych spojrzeń.
Niezręcznych niedopowiedzeń.
Że wujek wytrzyma do północy.
Że babcia się nie obrazi że kolejny ktoś się spóźnił.
Przecież pierwsza gwiazdka.
Że będzie smacznie.
Miło.
Świątecznie.
Jak w reklamie!
Nie. Ja jestem tu, a Ty tam.
Nie wiem co u Ciebie. A u mnie sama nie wiem jak.
Magicznie wszystko się skończyło.
Wszyscy patrzą, niezręczność pyta.
Wujek nie dotrwał. Babcia czeka.
Pierwsza gwiazdka.