Życie jest bezwzględne.
Długie życie = długa starość.
Generalnie życzyłbym sobie aby każdy mógł postawić sobie ostatnią kropkę w życiorysie na własnych zasadach.
Trwanie w agonii to nie życie, co najwyżej jego licha imitacja.

94 lat to ładny wiek
nie jeden marzy aby go dożyć
na własnych nogach
choćby i za cenę karczemnej przepychanki
na pokazowym pogrzebie

ano nie trafisz

dopiero kilka godzin temu rozmawiałam ze znajomą, która pochowała wczoraj teściową 94 lata
a rodzina oburzona trochę, bo babcia nie przygotowała swój pogrzeb
i musieli jej wszystko organizować, od hymnu, jedzenia az po trumne

a sprzedający od trumien chciał im sprzedać trumnę o 600 dollarow droższą bo niby ma być sealed (zapieczętowana bez możliwości otwarcia)
rodzina odpowiedziała WTF
a co z tymi z prochu do prochu

Niestety kwaterę trzeba sobie opłacić , racja

"Lecz uwierz mi, przyjdzie taki czas
Że wiosna wnet, znów połączy nas
I spotkamy się nagle u stóg gór
By razem iść, szukać własnych dróg"

Jak na razie według Prawa RP, nie wolno nawet po kremacji, z tego co mi wiadomo. Ale są kraje gdzie z prochów zmarłych ludzi produkują diamenty, to może w takiej formie się da. Kto to wie? Dobrych snów, bez przewracania się w grobie.

Potrzebny Ci cmentarz po śmierci?