Czy różni się czymś umysł za młodu i w latach starczych? W gruncie rzeczy nie. I nie chodzi tu o przeżyty czas, o doswiadczenia. Od początku do końca jesteśmy tacy sami- lubimy ten sam smak lodów, nieraz popełniamy te same błędy, mamy ulubione książki i kochamy tych samych ludzi. Czasami ktoś przewinie się przez nasze życie, na chwilę zatrzyma, zamąci- jedni zostają, drudzy odchodzą. A my zostajemy tacy sami. Dusza się nie zmienia, jedynie sumienie uczy się w ciagu lat jak odczytywać zło i dobro. Umysł staje się coraz cięższy od zdobytej wiedzy. Ale cały czas jesteśmy sobą