Czemu jest tak że jesteśmy wyszczekani ale tak naprawdę nie mamy odwagi wypowiedzieć słów ktore leżą nam na sercu. Udajemy że nasze życie jest uporządkowane a duchowo jesteśmy rozdarci. Osądzamy ludzi, których tak naprawdę nie znamy. Potrzebujemy pomocy ale udajemy że wszystko jest w porządku. Udajemy że jesteśmy twardzi a po nocach płaczemy.Jest tak że kogoś potrzebujemy, kochamy ale ciężko nam jest się do tego przyznać. Bo tak naprawdę to jesteśmy słabi i boimy się być sobą...