Codziennie budzi mnie jedno pytanie. Czy mogłabym umrzeć dziś ze spokojem sumienia? Nagle zastała mnie orientacja. Moim spokojem jest wiedza i obojętność. Moim spokojem jest świadomość, że każdy z nas ma swoją wiarę, drogę i prawdę. Moim spokojem jest wiara w to, że ludzkość dojrzeje do filozofii. Że pozwoli się doprowadzić do prawidziwego humanizmu. Być zachwyconym i zniesmaczonym ludzkością nie oznacza przecież nielubienia matmy.