Bo najłatwiej jest siąść i zacząć użalać nad sobą... Po co? Tylko po to, aby kiedyś spojrzeć wstecz i zobaczyć niewykorzystane szanse, ujrzeć jak wiele czasu się zmarnowało i ile potencjalnie dobrych chwil zostało utracone, i w efekcie tego spojrzenia wstecznego siąść i zacząć użalać się po raz kolejny.