Bała się zaufać. Nie chciała zostać odrzucona, nie chciała czuć smaku porażki- już dawno temu przecież obiecywała sobie, że nie będzie wystawiać swojego serca na próbę. Nigdy więcej. Bała się, a potem- wpadła w wir magii, w wir obietnic szczęścia i złudzeń. Myślała, że to, co widzą oczy, jest szczere. Jaka szkoda, że nie mogła spoglądać sercem! Dała się nabrać. Po raz kolejny. A czas...? Pędzi jakby nigdy nic. Ziemia się kręci, słońce wschodzi- ale już nie dla niej. Wciąż jej czegoś brakuje: roztańczonych iskier, zwyczajnych zachwytów, możliwości dzielenia się radościami. I nim przyjdzie dobra chwila, nim zjawi się biały anioł, ona zniknie. Jak pył. Zabrakło jej Ciebie. Zabrakło...