Twórczość, Marta B. C.

Niesforna Iza w krótkiej sukience przegląda lico w swojej łazience.
Oj Izo droga co za uroda, twa buzia jest niezwykle młoda!
Nie stój przy lustrze zaciśnij ręce
Miłości swej nie znajdziesz w łazience!
Izuniu moja zrób pierwsze kroki
Chcesz być kochana bierz tyłek w troki!

Wino, stół, świeczka płonie...
Myśl o dziecku w łonie.
Tego, które tu być powinno, ale go nie ma. Nie ma też Twego, silnego ramienia. Wino, stół, tym razem bez świeczki....
Gdzie szukać mam swojej ucieczki?
Gdzie szukać spójności ze światem?
Tyś moją siostrą, ja Twoim bratem....
Wino, stół i świeczka stopiona...
Łza na policzku, ktoś obok kona...

Przez park wieczorem, powolnym krokiem, ktoś mrugnął do mnie nieśmiało okiem.
Potrzasnął liściem, zatrzepał łapką
i wnet ujrzałam niedźwiedzie
z gromadką.
I gdzieś w oddali z małego drzewa, pięknie skowronek ochoczo śpiewa.
Czy to już wiosna? Westchełam zdziwiona!
To Pani jesień - szepnęła Ona!
Czyje to głosy, przecież to słyszę.
Czy to na liściu ktoś sny kołysze?
Czy to wydaje się takie proste, czy Pani jesień przepowie wiosne?
Ma sto kolorów, niczym jak tęcza. I do spacerów znów mnie zachęca. Otula liściem, leciutko po twarzy i spełnia wszyskto to o czym marzysz!
Nie odwracajmy się od jesień,
Chodźmy weseli, a nie znudzeni!