Nie tak dawno pokochałam siebie.
Z całej mocy i ze wszystkich sił.
Zrozumiałam, że się życie że mną droczy.
Czas najwyższy, bo już nieraz dla mnie dzwon na alarm bił.
Pokochałam siebie taką, jaką jestem.
Z sercem, które pragnie jeszcze bić .
Z sercem, które wiele nie chce .
Pragnie z drugim, w zgodzie żyć.
Zrozumiałam, że tak ważna jestem.
Nie dla innych; co tam świat .
Kochać chcę to, co mam jeszcze .
Swe zasady i ten życia piękny kwiat.
Ukochałam ciepłe pory roku, które wciąż tak szybko mkną.
Ukochałam święty spokój, dzień bez smutku.
Tak; na przekór łzom.
Pokochałam swą samotność cichą.
Swe marzenia które jeszcze mam.
Pokochałam całe życie.
To, że tutaj jestem i na przekór innym trwam.

napisała: Łucja Miła.