Twórczość, leasstorm

wiesz kochanie...
chciałam sprzedać duszę diabłu
za każdym razem
gdy coś między nami miało się kończyć
sprzedałabym
gdybym wtedy go znalazła
albo
gdyby on znalazł mnie
(chyba nie chciał mojej duszy)
potem pomyślałam
że chyba dobrze ze mną tam,
w środku
wstyd mi
zrobiłaś ze mnie wariatkę
zwykłą, niegroźną
ale wariatkę
nie odejdę
nigdy nie pierwsza
to za dużo
jak na wariatkę

mówię ci
śmierć to zwykła wariatka
pospolita ćma
wjeżdża mi ciągle
papierowymi czołgami
między obietnice

zapadłam się gdzieś
między słowami
zgubiłam się
zachwyciłam się
zachwiałam się
zadrżałam
zapadłam się gdzieś
między twoimi słowami
i nie wiem kochanie
kiedy wrócę

dobrze mi było
całować cię
dobrze mi było
kochać cię
dobrze mi było
a tobie
tobie było tylko
nie najgorzej

z lekka zalotnie pytam
jak myślisz
co będzie dalej?
mówisz:
proszę
tylko nie reinkarnacja
nie chce mi się
tego wszystkiego
po raz kolejny

jakimś cudem zjawiam się w domu
ledwo stoję na nogach
zastanawiam się
coś ty mi zrobiła
coś ty mi najlepszego zrobiła
że życie bez ciebie mi nie miłe

I mówić ci codziennie jak bardzo cię kocham
I bać się, ale nic nie psuć
I żyć dobrze, jak najlepiej
Jak najpiękniej
Z Tobą
Żeby tobie było dobrze
Bo ja
Ja to nie ważne
Mi zawsze było źle
Chociaż z tobą
Jakoś mniej

Dziś mogę powiedzieć ci
Wszystko
Każdą z moich łez wyciśnij
Aż do przesilenia
Każdą moją zniewoloną myśl
Pocałuj

Dziś
Spustoszy cię huragan mego wnętrza
Jutro
Nie będziesz nic już pamiętać

Jeszcze tej nocy będę wodzić cię
Na pokuszenie
Jeszcze tej nocy będziesz zamykać mi usta

Jeszcze tylko tej nocy
Nie będziesz mnie przeklinać
Do diabłów posyłać

ostentacyjne spojrzenia
kiedyś się skończą

przyspieszone bicie serca zaśnie zanim
dobrze się rozbudzi

oczy kiedyś odważą się spojrzeć wysoko

póki co marznę
póki co sennie zakwitam w swej (nie) miłości

przyjdź
podejdź blisko
ale nie dotykaj
jestem dziś trochę obolała

przyjdź
podejdź blisko
ale mnie nie całuj
mam dziś trochę zsiniałe usta

przyjdź
podejdź blisko
tylko daj mi trochę ciepła

podejdź blisko
tylko na mnie popatrz

coś wydarło mi mnie
spirytus zamiast krwi
tętniące burzą
komórki
o cichych imionach

zjadam kawałek po kawałku
dzisiaj trochę serca
jutro trochę duszy

ostrza noży
moi przyjaciele
zakreślają mój nowy obwód

coś tyka w mojej głowie
to buntują się myśli
chcą być wypowiedziane

nadal się mną bawią
nie podejdą zbyt blisko
nie ulżą mi
będę czuła tylko ich muskanie
trująca rozkosz
potrzebuję ich głęboko
potrzebuję ich w sobie
chcę by poznały moją krew
taedium vitae
taedium vitae