Zlituj się nad czytelnikiem

Rzeczywiste znaczenie języka wytrąca czytelnika z orbity utartej metafory i wprowadza w surrealistyczny świat dosłowności.

Najbardziej zaskakujące i satysfakcjonujące w tworzeniu postaci jest właśnie to, że one zaczynają tworzyć ciebie, ucząc cię tego i owego.

Staram się trzymać głęboką miłość z daleka od moich opowieści, dlatego, że z chwilą, gdy pojawia się ten właśnie temat, nie można już prawie mówić o niczym innym. Czytelnicy o niczym innym nie chcą słyszeć. Przesadnie entuzjazmują się miłością. Jeżeli kochanek w opowieści zdobywa swą prawdziwą miłość, bajka się kończy, choćby nawet miała wybuchnąć trzecia wojna światowa, a niebo było czarne od latających spodków.

Klasyczne opowiadanie przypomina dowód geometryczny. Albo kichnięcie. Ah-ah-Ah-aH-AH-AH-CHoo! z ozdrowieńczym małym rozbryzganiem na końcu. Albo orgazm.