Ostatni dzień skazańca

Był to jeden z tych ludzi, […] o których można by powiedzieć, że są z drewna: palą się z jednej strony, a z drugiej są zimni.

Niejeden morderca z rozstajnych dróg, gdyby nim lepiej pokierowano, byłby najdoskonalszym obywatelem.
Tę głowę człowieka z ludu uprawcie, wykarczujcie, podlejcie, zasiejcie, oświećcie, umoralnijcie, wykorzystajcie - a nie będziecie musieli jej ścinać.

Na zewnątrz był wielki hałas, jakieś drganie wibrujące w powietrzu. Z początku myślałem, że to rzeka, ale po wybuchach śmiechu poznałem, że to tłum.