Autor
Iwan Gonczarow
Więc Iliusza, smutny, pozostawał w domu, pielęgnowany jak egzotyczny kwiat w cieplarni, i tak jak on pod szkłem rósł powoli i apatycznie. Siły szukające wyładowania zwracały się do wewnątrz i nikły więdnąc.1
Więc Iliusza, smutny, pozostawał w domu, pielęgnowany jak egzotyczny kwiat w cieplarni, i tak jak on pod szkłem rósł powoli i apatycznie. Siły szukające wyładowania zwracały się do wewnątrz i nikły więdnąc.
"Obłomow" to największe dzieło Gonczarowa. Wspaniała, ponadczasowa powieść zachwyca wnikliwą analizą psychologiczną tytułowego [...]
"Obłomow" to największe dzieło Gonczarowa. Wspaniała, ponadczasowa powieść zachwyca wnikliwą analizą psychologiczną tytułowego bohatera, często określanego mianem petersburskiego Hamleta, a także pieczołowitością, z [...]
Reklama
Wsparcie na Patronite
Nie mogę chcieć czegoś, czego nie znam.1
Nie mogę chcieć czegoś, czego nie znam.
Radością również rozkoszował się jak zerwanym po drodze kwiatkiem, póki kwiat ten nie zwiądł mu w rękach; nie dopijał czary nigdy do tej kropli goryczy, która tkwi na dnie każdej rozkoszy.1
Radością również rozkoszował się jak zerwanym po drodze kwiatkiem, póki kwiat ten nie zwiądł mu w rękach; nie dopijał czary nigdy do tej kropli goryczy, która tkwi na dnie każdej rozkoszy.
Najbardziej obawiał się wyobraźni, tej dwulicowej towarzyszki o twarzy przyjacielskiej i wrogiej zarazem, przyjaciółki - im mniej jej się ufa, i wroga - kiedy zaśnie się ufnie, słuchając jej słodkiego szeptu.8
Najbardziej obawiał się wyobraźni, tej dwulicowej towarzyszki o twarzy przyjacielskiej i wrogiej zarazem, przyjaciółki - im mniej jej się ufa, i wroga - kiedy zaśnie się ufnie, słuchając jej słodkiego szeptu.
Namiętności! To dobre w poezji lub na scenie, gdzie spacerują aktorzy w pelerynach i z nożami, a potem zabici i zabójcy udają się razem na kolację.2
Namiętności! To dobre w poezji lub na scenie, gdzie spacerują aktorzy w pelerynach i z nożami, a potem zabici i zabójcy udają się razem na kolację.
