Cytaty Hiperprzestrzeń - Michio Kaku

W ciągu stuleci nawet wielcy, uznani przez Kościół malarze, tworząc swoje dzieła, musieli zmierzyć się z tymi delikatnymi, teologicznymi problemami: czy przedstawiając Boga lub Adama i Ewę, należy malować im pępki? Skoro są one śladem po pępowinie, to ani Bogu, ani Adamowi i Ewie nie należy ich malować.

Jeśli nasz kosmos będzie czekała nieuchronna „śmierć cieplna”, to będziemy mogli uciec w inny wszechświat. Jaki? Taki jaki sami sobie stworzymy.

Dla fizyka komputer jest niczym więcej, jak tylko wymyśloną maszyną sumującą – czystej wody idiotą, nadrabiającym braki inteligencji prędkością.

Czy Bóg miał matkę? Gdy mówi się dzieciom, że Bóg stworzył Niebo i Ziemię, niewinnie pytają, czy Bóg miał matkę. To pozornie proste pytanie prześladowało ojców Kościoła, wprawiało w zakłopotanie najlepszych teologów i wywołało jedną z najbardziej drażliwych dyskusji teologicznych w ciągu wieków. Wszystkie wielkie religie wytworzyły mitologiczny obraz boskiego aktu Stworzenia, ale żadna z nich nie rozwiązuje w sposób zadowalający paradoksów logicznych, pojawiających się w pytaniach, które zadają nawet dzieci.

Atomy naszych ciał zostały ukształtowane w kuźni nukleosyntezy, wewnątrz eksplodującej gwiazdy, eony przed narodzeniem się Układu Słonecznego. Nasze atomy są starsze niż łańcuchy górskie. Jesteśmy – dosłownie! – stworzeni z pyłu gwiezdnego. Teraz te atomy spotkały się w inteligentnych istotach, zdolnych zrozumieć uniwersalne prawa, rządzące tym wydarzeniem.

Einstein zadawał sobie często pytanie, czy Bóg stwarzając Wszechświat, miał jakiś wybór. Według teoretyków superstrun, jeśli wymagamy unifikacji teorii kwantowej i ogólnej teorii względności, Bóg nie miał wyboru. Uważają oni, że sama spójność zmusiła Boga do stworzenia takiego właśnie Wszechświata.

Zgodnie z teorią ewolucji, jesteśmy inteligentnymi małpami, które dopiero niedawno zeszły z drzew, żyjącymi na trzeciej planecie przeciętnej gwiazdy w przeciętnym ramieniu spiralnym przeciętnej galaktyki w przeciętnej grupie galaktyk, w pobliżu supergromady galaktyk w Pannie. Jeśli teoria inflacji nie mija się z prawdą, to cały nasz widzialny Wszechświat jest jedynie nieskończenie małą bańką w o wiele większym kosmosie. Wydaje się zadziwiające, że nawet wtedy, biorąc pod uwagę niewielką rolę, jaką odgrywamy w olbrzymim Wszechświecie, nie wahamy się twierdzić, że odkryliśmy teorię wszystkiego.

Niektórzy szukają sensu życia w osobistych zdobyczach, związkach lub doświadczeniach. Wydaje mi się jednak, że samo błogosławieństwo intelektu, pozwalające nam odgadywać największe sekrety natury, nadaje życiu wystarczający sens.