Myślę, że w procesie psychoterapii albo niekiedy samoleczenia osób nad wyraz dojrzałych niezwykle ważna jest podstawowa zmiana narracji o sobie. Ciągle powtarzane przez nich w życiu hasło „powinienem/powinnam” już nie musi być aktualne. W to miejsce może pojawić się „chcę”. Jest to, patrząc z innej perspektywy, proces wychodzenia ze stanu bycia niewidzialnym. Choć stopniowe ujawnianie się w świecie może być długie i żmudne [...], ale przyjemność z zaistnienia jest ogromna.