Kartka z pamiętnika - Only human

19 kwietnia 2014r.
https://www.youtube.com/watch?v=r5yaoMjaAmE

"I'm only human..."
Trzy, krótkie słowa, w których potrafię zawrzeć tyle niewypowiedzianych uczuć.
Coraz częściej zastanawiam się nad tym, jak bardzo zniszczone jest moje miasteczko. Pamiętam, jak patrzyłam na nie, spadające w przepaść. Było takie... niewinne. Ciche. Spokojne.
Moje małe miasteczko rozpaczy.
Gdy krew popłynęła strumieniami w dół, a ja śmiałam się z rozpaczy - to tak, jakbym skakała po nim, tańcząc głupiego kankana. Nie czuję się winna, mimo wszytko. Bo i dlaczego? Wszyscy wiedzieli, że mam słabą psychikę, jednak nikt nie wyciągnął do mnie pomocnej dłoni. Nikt, oprócz niego.
Nie pamiętam, kiedy to było ani czy w ogóle się zdarzyło, jednak pamiętam jego ból, wyzierający z oczu. Skrzywdziłam go tego wieczoru jak jeszcze nigdy w życiu. Chciałam tego uniknąć, jednak znów nie wyszło.
Gdy popłynęły łzy rozpaczy zrozumiałam, że Śmierć trzyma mnie w swoich szponach i tylko czeka, aż się potknę.
Całe życie robiłam wszystkim na przekór, więc niech sobie panienka Śmierć nie myśli, że tym razem będzie inaczej.
Będę żyć na złość memu Żniwiarzowi.