Jakie to trudne - przyjąć siebie w tym wszystkim, co jest. Zaakceptować to, co jest. Bóg widzi moje zmaganie, moje łzy. Bóg zna wszystkie rany i ich konsekwencje, z którymi tak trudno. Nie wiem, dlaczego pewnych ran Bóg nie uzdrawia we mnie, chociaż tak bardzo o to proszę... To Jego tajemnica, ale ta tajemnica bardzo mnie boli... Pragnę zaufać i uwierzyć, że ku czemuś jest to potrzebne, że jest to "materiał", z którego On mnie chce rzeźbić.