Mijają dni, miesiące i lata,
A ja nadal jestem taka sama -
Odizolowana od świata.
Jest ryzyko, że wyśmieją,
Więc boję się odezwać.
Marzenia się nie spełniają,
Więc boję się zapragnąć,
I choćbym się starała,
Nie wiem jak bardzo,
To nic nie zdziałam...

Patrzę na swoje odbicie w lustrze
Patrzę na łzy co po policzku spływają
Jedna po drugiej jak deszcz po szybie
Czemu smutku tyle w sobie mają?
Smutek to wrota do serca mego
Żal pozostawił w nim głos cierpienia
Chciałabym zmienić to co minęło
W prawdę i życie....sedno istnienia
Niechaj zamieni się w piękną krainę
Miejsce radości w rzece zapomnienia
Serce tak kruche i tak samotne
Bo gdzieś zgubiło swe piękne marzenia

Staram się być lepszym człowiekiem
Staram się niwelować swoje wady, walczyć z uzależnieniami, złymi nawykami
Staram się wiecej uśmiechać
I ogółem być coraz lepszą
Wszystko to robie dla przyjaciół wiem, że krzywdząc siebie krzywdze też ich
Nie chcę żeby byli smutni
tylko żeby byli ze mnie dumni i szczęśliwi
W końcu przy mnie są
czego chcieć wiecej?

Prawdziwej miłości sie nie szuka.
To ona znajduje Ciebie.
No i od Ciebie zależy czy będzie prawdziwa. ☆