Chodź, wymienimy się spojrzeniami
W ostatniej alei, na końcu ulicy.
Zobacz, ile już drogi za nami!
Schowałam wszystkie wspomnienia w piwnicy.
Zamknęłam w skrzyni, połknęłam klucze…
Historia przeszłości niepożądanej
Czasem mnie w serce drażliwie łaskocze,
Lecz tą samą drogą będę biec dalej.
Z zegarem w oczach, u twego boku
Będę biec, nawet się nie obejrzę!
Bo wiem, że jeśli zwolnię kroku,
Uciekniesz ode mnie przez Plac Podejrzeń.
Nasza miłość to plan budowy,
A my jesteśmy architektami.
Kiedyś naszkicujemy nowy,
Bez żadnych placów pomiędzy nami.
W centrum stworzymy sztuczne jeziora,
By w nich utopić każdy dzień ciszy.
A cała zazdrość, choć lekko chora
To piach na plaży wśród leśnej dziczy.
Na koniec złączymy miasto z brzegami.
Z pewną stałością. Zieloną przystanią.
I przebiegniemy w jej stronę mostami,
Zbudowanymi z zaufania…

Ludzie widzą to co pierwsze rzuci im się w oczy.
To co kryje się głęboko może ich zaskoczyć.
Często chcę ukrywać prawdę, by mnie nie poznali.
Ten, kto nie wie co mam w sercu nigdy mnie nie zrani.
Co dzień mam na twarzy maskę, taką jak w teatrze.
Inni ludzie jej nie widzą, chociaż na mnie patrzą.
Ale maska nie jest trwała, ona też się zmienia.
Dąży by być ideałem, a takiego nie ma…

Na granicy czasu między teraz a jutrem,
Kiedy pędzi on z wolna ze swym triumfem,
Trwa wyścig. Biegają myśli obłąkane
Wkoło zagadek z przyszłości jeszcze nieznanej.

Kiedy wizja piękna w najdalsze miejsca wkracza,
Nie zobaczysz szczęścia, jakie Ciebie otacza.
Wierząc w to, co niestety jeszcze nie istnieje,
Człowiek tylko pogłębia naiwną nadzieje.

Właśnie trwa sekunda, a teraz już jej nie ma.
Minęła i nie wróci. To tylko wspomnienia.
Wcześniej wręcz nudna, bo była codzienna.
Później nagle piękna, a każda z nich inna…