[...] na tym świecie wszystko jest nieciekawe i bezwartościowe z wyjątkiem wzniosłych, uduchowionych przejawów ludzkiego umysłu. Rozum kreśli jaskrawą granicę między zwierzęciem a człowiekiem, napomyka o boskości tego ostatniego, a nawet do pewnego stopnia, zastępuje mu nieśmiertelność, która nie istnieje. Opierając się na powyższym, wnioskujemy, że jedynie rozum jest dostępnym dla nas źródłem radości. Że zaś nie widzimy i nie słyszymy wokół siebie rozumu - więc jesteśmy pozbawieni radości. Mamy wprawdzie książki, lecz to nie może zgoła zastąpić żywego słowa i obcowania. Gdyby pan zezwolił na uczynienie niezbyt udanego porównania, rzekłbym, iż książki - to nuty, rozmowa zaś - jest śpiewem.