Cytaty - Carl Rogers

Najlepiej idzie mi, gdy daję strumieniowi swych przeżyć nieść się do przodu, w stronę celów, które majaczą niewyraźnie.

Wierzę, że to stało się jasne, dlaczego dla mnie przymiotniki takie jak: szczęśliwy, zadowolony, rozanielony, przyjemny nie wydają mi się właściwe do ogólnego opisu procesu, który nazywam “dobrym życiem”, nawet jeśli osoba w tym procesie doświadczałby każdego z nich w odpowiednim na to czasie. Ale przymiotniki, które wydają się ogólnie bardziej dopasowane, to: wzbogacony, podekscytowany, satysfakcjonujący, stanowiący wyzwanie, znaczący. Jestem przekonany, że proces dobrego życia nie jest życiem dla tchórzliwych. Zawiera on w sobie rozciąganie i wzrastanie ku korzystaniu bardziej i bardziej z potencjału danej osoby. Obejmuje odwagę do bycia. Oznacza, angażowanie siebie w pełni w strumień życia. Jednak dogłębnie ekscytującą rzeczą w byciu człowiekiem jest, że gdy jednostka jest wewnętrznie wolna, wybiera jako dobre życie ten proces stawania się.

Osoba to płynny proces, nie stały i statyczny byt; płynąca rzeka zmian, nie blok z solidnego materiału; stale zmieniająca się konstelacja możliwości, a nie ustalona ilości cech.

Zdaję sobie sprawę, że jeśli byłbym stabilny, ostrożny oraz niezmienny, żyłbym w śmierci. Dlatego akceptuję zamęt, niepewność, strach oraz emocjonalne wzloty i upadki. Ponieważ to cena, którą jestem gotów zapłacić za płynne, ekscytujące oraz pełne konsternacji życie.

Mogę z własnego doświadczenia potwierdzić, że kiedy jesteś w ciężkim stanie psychicznym, a ktoś naprawdę cię słyszy, nie oceniając cię, nie próbując wziąć za ciebie odpowiedzialności, nie próbując cię kształtować, to jest to wspaniałe uczucie.

Kiedy osoba zda sobie sprawę, że została dogłębnie usłyszana, jej oczy wilgotnieją. Myślę, że w pewnym sensie - płacze z radości. To jest tak, jakby mówiła: Dziękuję, ktoś mnie usłyszał. Ktoś wie, jak to jest być mną.

Czuję wewnętrzne zadowolenie, gdy znajdę siły, aby pozwolić drugiemu człowiekowi pozostać sobą, być kimś innym niż ja.