Na wznak ręce me rozłożone,
Serce uczuć chciało być pozbawione,
Jednak mimowolnie o jedno słowo się prosi,
Zamykając swój czas w przeklętej życia osi,
Świadectwo swe przed Tobą kładę,
Rozpoznać w nim możesz nie jedną wadę,
Zali, powiedz mi przecie jam nierad,
Nierad wszystkiego, nierad mych wad,
Jego przestrogę powinni ludzie szerzyć..
.. We własne serce zaiste wierzyć.
