Twórczość, Anabelle.

Umrzesz w cierpieniu
I potępieniu
Miłością gardzisz
Więc śmierci się boisz.

Ciemność ciemnością stworzoną.
Miło być znienawidzoną.
Patrzenie na ludzkość jest jak alfabet.
Proste.

Siedzę w ciemności.
Mej miłości.
Jedyne światło to słońce.
Palące.

Nie patrz tak na mnie bo ci nie pomogę.
Jedynie twoje cierpienie wzmogę.
Wokół mnie otacza się ciemność.
Ciemność mnie uszczęśliwia, tak jakby miłość.
I tak mi nie pomożesz.
Ty już nic nie możesz.