Twórczość, Alicja.k.0

Pamiętam dziewczynkę z warkoczami, zawsze miała smutne oczy.
Była samotna, choć w tłumie.
Pamiętam jej lalki.
Dom, który nimi tworzyła.
Pamiętam nastolatkę otoczoną przyjaciółkami, zbyt głośną.
Zawsze w szpilkach.
Pamiętam jej oczy.
Wciąż smutne.
Pamiętam młodą kobietę, ktoś przystojny ściskał jej dłoń.
Pamiętam jej blask.
Była..piękna, choć zupełnie tego nie dostrzegała.
Pamiętam jej oczy..smutne.
Widzę kobietę.
Sukcesu powiadają.
Wysokie stanowisko?- Tak
Przystojny, kochający mąż?- Tak
Dobry samochód?- Tak
Dom?-Tak
Wakacje?- Tak
Widzę jej oczy.
Wciąż smutne.

Gdybym kosztowała więcej niż kokaina ?
Gdybym kosztowała więcej niż nowe Porsche?
Gdybym kosztowała więcej niż Twoje Nike?
Gdybym zajmowała więcej czasu niż Twój sen?
Gdybym przestała być grzeczna ?
Gdybym łamała Twoje zasady?
Gdybym powiedziała nie?
Wciąż byś tu był ?

Witaj Warszawo!
Dziękuję za dziś. Przywitałaś mnie tak pięknie.

Niedługo zapomnę.
Niedługo.

Boli?
Czasem tak. Czasem nie.
Dziś chodzę Twoimi ulicami.
Kradnę kilka oddechów.
Posyłam szerokie uśmiechy.
Obserwuje twarze.
Piję pyszna kawę.
Kupuję piękne buty.

A w głowie odtwarzam Twój szept...
"Maleńka"...
Dziękuję Warszawo..
Za ten poranek.
Choć wciąż najbardziej dziękuję za niego.
Że był.

Wciąż czuję się Twoja.
Zawsze będę?
Wciąż jesteś moją pierwszą myślą o poranku.
Zawsze będziesz?
Wciąż słyszę Twój głos.
Zawsze będę?
Wciąż szepczę kocham Cię, tuż przed snem.
Zawsze będę ?
Wciąż tęsknię.
Zawsze będę?
Wciąż.
Wciąż.
Wciąż.
Zawsze tak będzie?
Tak bardzo chcę..
Budzić się obok Ciebie.
Zasypiać przy Tobie.
Dotykać Twoich dłoni.
Całować Twoje usta.
Patrzeć w Twoje oczy.
Denerwować Cię.
Przepraszać.
Rozśmieszać.
Przyjmować Twoje porażki.
Być.
Jednak najbardziej..
Chcę..
Zapomnieć.
Oddychać.
Żyć.
Boli mnie każdy oddech..
bez Ciebie.

Czym jest pożegnanie ?
Czy możemy pożegnać kogoś, kto wciąż "gdzieś" jest ?
Ile żalu jest w pożegnaniu ?
Ile smutku w słowie.. żegnaj ?
Ile bólu może skryć się w oczach ?
Czy łzy się kiedyś kończą ?
Czy prawdziwa miłość istnieje ?
Czy Platon miał rację ..?
Czy "gdzieś" każdy z nas ma połowę siebie ?
Czy można ją pominąć ?
Czy można jej nie odnaleźć ?
Czy można bez niej żyć ?
I czy to będzie....życiem ?
A jeśli kiedyś będę musiała wybrać pomiędzy nim a Tobą.
Wybiorę jego.
Choć nie jest moją połową.
Ty.
Zawsze.
Ty.

Tęsknię za Tobą.
Niesamowicie.
Bardzo.
Co noc.
W każdy poranek.
Tęsknię pomiędzy.
Pomiędzy uśmiechem.
Pomiędzy dotykiem.
Pomiędzy każdym ruchem..
W każde pomiędzy.
Słyszę Cię w każdym..
Piękna.
W każdym...
Maleństwo.
W każdym...
Moja.
Choć teraz mówią to jego usta.
Bum!
Dzielna dziewczynko.
Ubierz się w uśmiech.
Radość i lekkość.
Ubierz maskę, którą tak dobrze znasz.
Niech Twoje A stanie się tożsame z B.
Bum!
Wystarczasz.
Jesteś odpowiednia.
Piękna.
Dobra.
Zosiu Samosiu..
Weź się w garść.
Wróć.

Chodzę z nim na randki..
rozmawiam z nim..
posyłam uśmiechy..
dotykam jego twarzy..
całuje jego usta..
łapie jego dłoń..
czuje jego miłość..
czuję..
i tylko..
Tylko czasem..
odważę się spojrzeć prosto w niebo..
żeby szybko odwrócić wzrok..

a jutro..
wsiądę w pociąg..
w białej sukience..
z drinkiem i ogromnym uśmiechem..
z dziewczynami..
wysokimi szpilkami..
perfekcyjnym makijażem..
i tym pustym wzrokiem..
z przekonaniem..że to moje miejsce..
pewna, że..
nic nie tracę..
chcę głośnych dźwięków..
muzyki..
uśmiechów..
krzyków..
pewności..
że..to..
nigdy się nie wydarzyło.
Bo przecież nie stało się nic..
Tylko ja..
Wciąż inna..
Choć ta sama..
Tańcząca co wieczór..
Pracująca co noc..
Zmęczona..
Szczęśliwa?

Nie wiem po co to robię..
Dopiero dziś..
czuję, że żegnam się z Tobą..tak naprawdę..
dopiero dziś..