Własne szczęście

Znalazłam to ziarenko, które nazywacie szczęściem.
Trzymałam je mocno wypowiadając zaklęcie.
Lecz czarny kruk wydziobał mi je z rąk. Upadłam słysząc szyderczy, ludzki śmiechu ton.
Lecz podniosłam się z ziemi i ścisnęłam zawzięcie
kamyk, który nazwałam sobie szczęściem.