Rozmarynowe szczęście

Zawsze musi być jakiś on
ona, ono, świat
od rana umieram na serce.

Gdyby tak udało się
wyłączyć świat, wysiadam,
miało boleć, nie boli.

Życie znów obdarło mnie
z marzeń, zbyt wielu,
czy ona wróci, być może.

Prowadzę dialog z samym bogiem,
smokiem, diabłem,
rozmowa zamiejscowa, pomyłka.

Od rana umieram na serce.