Żal
Żal że się za mało kochało
że się myślało o sobie
że się już nie zdążyło
że było za późno
choćby się teraz pobiegło
w przedpokoju szurało
niosło serce osobne
w telefonie szukało
słuchem szerszym od słowa
choćby się spokorniało
głupią minę stroiło
jak lew na muszce
choćby się chciało ostrzec
że pogoda niestała
bo tęcza zbyt czerwona
a sól zwilgotniała
choćby się chciało pomóc
własną gębą podmuchać
w rosół za słony
wszystko już potem za mało
choćby się łzy wypłakało
nagie niepewne
Jan Twardowski
8 June 2010, 14:40
Rozumiem:) i dziękuje za zrozumienie:).
Ten wiersz jest tak piękny, że szkoda by było go nie umieścić;).
8 June 2010, 14:38
Krzysiu ....ja również popełniłem błąd - podobny na samym początku ....rozumiem to :)
8 June 2010, 14:36
Ja już wysłałem ten wiersz w odpowiednie miejsce, tylko czekam jeszcze na odpowiedź...
14 May 2010, 10:53
Rozgrzewają mnie Twoje słowa...:)
Przyjemnego dnia Ci życzę, samych ciepłych chwil i uśmiechu od ucha do ucha:).
Pozdrawiam również:)14 May 2010, 10:41
No i tu był właśnie problem, że nie wiedziałem jak wrzucić ten wiersz do innego miejsca, dlatego wrzuciłem go tutaj;). A ja sam nie mam tak wielkiej zdolności do pisania.