*Za kotarą smutku*
Za kotarą smutku serce się schowało
Leciutko przygasło choc nic się nie stało
Zwykłe pożegnania ,proste do widzenia
Długi czas bez Ciebie serce mi odmienia
Zabierasz ze sobą me myśli na drogę
Ja Twoim także oprzec się nie mogę
Choc to tylko chwila,ledwie oka mgnienie
Nie dam moim myślom odejśc w zapomnienie
I patrzę cierpliwie w okno moich marzeń
Że wkrótce porzucisz dalekie wojaże
Jak nazwac tęsknotę która w śnie mnie budzi
Rano powiew wiatru chłodem myśli studzi
Myśli Twych nie mogę odczytac z daleka
Długa do nich droga więc nadal tu czekam
Czasem drocząc się ze mną piszesz krótkie zdania
Lecz nie odpowiadasz na moje pytania
A kiedyś powrócisz rankiem który wstanie
I wtedy Ci powiem :witaj już kochanie.
8 October 2012, 16:20
Ach ta tęsknota która wciąż się wdziera w nasze serduszka i pozostawia sam na sam z myślami co urodzajnym wierszem potem się objawia:)prześlicznie:)pozdrawiam cieplutko Agnieszko:)
8 October 2012, 15:05
Nawet za kotarę smutku wpadają czasem promienie radości :) śliczny wiersz :)
8 October 2012, 09:58
Ładnie opisana tęsknota Agnieszko, z domieszką nadziei bo ona zawsze stoi obok.
I kedyś powiesz - Witaj kochanie...
Pozdrawiam cieplutko:))8 October 2012, 06:04
Piękne przesłanie ...'zabierz ze sobą me myśli na drogę'' najbardziej przemawia do mojej wyobraźni.... ciemnością październikowego poranku pozdrawiam
8 October 2012, 00:43
jak zawsze ładny wiersz, choć z nutka smutku Agnieszko...pozdrawiam serdecznie życząc dobrej nocy i kolorowych snów :)))))