Za granicami mojego czasu
rośnie lęk
szarozielony, iglasty
często tam chodzę
i zbieram go do cebra
jak deszcz
a potem niknie z oczu las
w tym lesie wiszą martwe ptaki
do góry nogami
jak matczyne łzy
ociekają z piór
dalej...
dalej nie ma już nic
i wszystko jest
samotny ból
polną ścieżką zmierza do celu
Autor
Dodaj odpowiedź 24 November 2022, 18:57
20 odCoś pięknego!
Lubię czasem przeczytać smutny wiersz. Porusza, serce bije mocniej, czuje się autora, jego zmęczenie pięknie obleczone w słowa...Odpowiedź 7 February 2021, 08:11
33 odScena jak z horroru. Można sie przestraszyć.
Lubię dobre horrory. Pozdrawiam.11 February 2021, 00:30
7 odNie miałem zamiaru straszyć, ale udało się przypadkiem :)
Dziękuję i również pozdrawiam.
Odpowiedź 6 February 2021, 13:47
15 odWyjątkowość Twoich wierszy zachwyca.
Są trudne, ciężkie, a przez to głębokie.Pozdrawiam
11 February 2021, 00:31
8 odChyba się zarumieniłem.
Dziękuję :)
Odpowiedź 6 February 2021, 11:26
14 odLubię takie mroczne wiersze.
Można wyczytać więcej niż autor napisał :)Twoje, z górnej półki.
11 February 2021, 00:33
7 odA ja takich nie lubię, nie wiem o co w takich wierszach chodzi piszącemu :)
Dziękuję i pozdrawiam.
21 February 2021, 23:53
4 odTo ja Ci opowiem :-)
Odpowiedź 6 February 2021, 01:50
13 odZabierasz czytelnika w podróż
w głąb siebie.........11 February 2021, 00:34
5 odI to bez biletu :)
Dziękuję i pozdrawiam.
Odpowiedź 6 February 2021, 00:57
8 odChyba każdy
ma taki lęk albo
podobny, chyba. wiersz bdb
Odpowiedź 5 February 2021, 23:58
7 odNie ma już nic i wszystko jest
- ból otwiera oczy, zwłaszcza na to, co niewidoczne.Piękne wiersze, wzruszające.
Odpowiedź 5 February 2021, 21:56
9 odCoś w ten deseń Budziu.
Poza czasem, mrok. Jesteś blisko, choć pisząc, jeszcze nie myślałem o takiej ostateczności jak czyściec. Póki się nosi tekst w głowie, wygląda inaczej niż ten, który się czyta, choć własny :)Dziękuję za opinię i pozdrawiam
Odpowiedź