Plany na przyszłość

Z pokorą swój skarb najcenniejszy
odnaleźć, swe troski zostawić...
Do głębi poczuć się pewniejszy
marzenia na nogi postawić...

Stworzyć swój kąt ciepły, serdeczny,
żeby w nim najbliższych pocieszać;
odkryć zakątek bardzo mroczny,
na nowo go światłem rozświetlać...

Rzucić ideał zła i pomsty,
gniew swój z kontrolą móc ujarzmiać,
by nie płonęły za mną mosty,
bez szyderstw wszędzie się pojawiać...

Otoczyć palisadą śmiechu
i wieżami szczęścia me włości,
by każdy stojący na wierchu
miał u mnie ciepło gościnności...

Ty także pewnie będziesz kiedyś siedzieć,
żeby snuć swych marzeń świat utworzony -
lecz co o Twych planach może powiedzieć
ja - poeta samotnią otoczony...

22 listopada 2012