Krwawiąca pompa

Wyrywa się.
To prawda...
A potem wraca,
Wraca jak gdyby nigdy nic.
Stoi w progu
I pada.
Mamrocze
'Z kamienia jestem przecież'
Łzy tworzą ścieżkę,
Ścieżkę...
One wyschną,
Ona zostanie.
Będzie kręta, poprzerywana...
Serce wstanie.
Schowa się w piersi
I nikt nie zobaczy.
A Dziewczyna stanie w świetle dnia...
Zewnętrznie doskonała.