Menu
Gildia Pióra na Patronite

13.04.2013

wśród tłumu,
zgiełku porannych zawiłości
czuję ciszę emocji
odbija się zbyt szybko, zbyt mocno

w tramwaju,
tłoku wracającym do domu
widzę za dużo przestrzeni
kołysze się rytmicznie do przodu, do tyłu

na przejściu
gdzie oczy pędzą do przodu
stoję pośrodku pustkowia
czekam za długo, czekam za cicho

na starówce
wśród śmiechów gości ulicznych
idę przytłoczona myślami
jestem zbyt smutna, jestem zbyt sama

3749 wyświetleń
47 tekstów
3 obserwujących
  • wolnaenergia

    9 September 2013, 00:54

    Smutny ale uroczy jest Twój wiersz. Pozdrawiam pozytywną energią.