13.04.2013
wśród tłumu,
zgiełku porannych zawiłości
czuję ciszę emocji
odbija się zbyt szybko, zbyt mocno
w tramwaju,
tłoku wracającym do domu
widzę za dużo przestrzeni
kołysze się rytmicznie do przodu, do tyłu
na przejściu
gdzie oczy pędzą do przodu
stoję pośrodku pustkowia
czekam za długo, czekam za cicho
na starówce
wśród śmiechów gości ulicznych
idę przytłoczona myślami
jestem zbyt smutna, jestem zbyt sama
Autor
3749 wyświetleń
47 tekstów
3 obserwujących
Dodaj odpowiedź 9 September 2013, 00:54
0 Smutny ale uroczy jest Twój wiersz. Pozdrawiam pozytywną energią.
Odpowiedź