Księżyc

Wśród ciemnej nocy
Na bezchmurnym niebie
W całej okazałości błyszczy
Skąpany w czystym srebrze
Nieskazitelny pierwotnie czysty
Do swej kochanki wiecznej czule szepcze
W swym majestacie zimny
Pieśń jego unosi się na wietrze
Samotny trwa czując się winnym
Odpowiadają mu grą świerszcze
Pragnął być kimś innym
Unosi się nad nami wiernie
Jego dusza jest czymś niezwykłym
Swym blaskiem świecić będzie wiecznie