Menu
Gildia Pióra na Patronite

samotny w tłumie...

Wiem że czasem to ciężko zrozumieć
Bo jak mogę być samotny w ludzi tłumie
Jak mogę trwać w ciszy choć wokół szum Mnie
Nie zostawię swej niszy bo stoję tam dumnie
Wierny sam sobie póki nie w trumnie
Nie poszedłem do piachu - chyba wiesz co u Mnie ?
Wciąż stąpam swą drogą wciąż na swym szlaku
Nie wiem chłopaku czy znasz ten kierunek
najważniejsza zasada – do siebie szacunek
przygotuj ładunek do detonacji
pewny swej racji go zdetonujesz
nie ma uczuć emigracji bo zawsze coś czujesz
wiem że próbujesz zdusić to w sobie
zmusić myśli by nie krążyły po głowie
o tej która się o tym nie dowie
chociaż kto wie ?
losu nie znamy a ciągle w nim trwamy
z głęboką nadzieją że jakiś wpływ mamy
jak na nas ludzie których kochamy
czasem to Damy bronią Króla
życie jak szachy Ty która figura ?
pamiętaj też pionki matują Króla – to proste
za swoje błędy otrzymam chłostę-być może
ciągle je powielam ciągle je mnożę
chroń Mnie Boże bym z drogi nie zbaczał
gdy zgubię swą ścieżkę bym do niej powracał
bym nigdy nie miał moralnego kaca
bym zawsze znalazł początek nowy
bym zawsze odrzucał do złego namowy
nie patrz na błędy a oczekuj puenty
innymi słowy-nieważny gry przebieg
a wynik końcowy !!

100 wyświetleń
4 teksty
0 obserwujących
  • AsiKa

    29 May 2013, 02:04

    mądry koniec mowy
    choć wierszem
    nie ma co sie spierać
    tak jest nie ważne co było
    jaki jesteś
    a co zrobiłeś dla innych...